Niestety, nie byliśmy w stanie w pełni poprawnie wyświetlić tego pliku, ponieważ nie jest zakodowany w UTF-8.
Możesz pobrać ten plik i spróbować otworzyć go samodzielnie.
#include <cstdio> //#include <iostream> #include <algorithm> #include <vector> #include <map> //#include <ctime> #define DBG(X) using namespace std; //Drzewo przedzialowe maksimow na podstawie ksiazki Algorytmika Praktyczna Piotr Stanczyk //Poczatek kodu // Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne typedef vector<int> VI; typedef long long LL; // W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra: // FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x) // FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x) // REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych #define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x) // Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie #define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n) // ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania. #define ALL(c) (c).begin(), (c).end() // Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie. #define SIZE(x) ((int)(x).size()) // Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL. #define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i) // Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB #define PB push_back // Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST #define ST first // a zamiast second - ND. #define ND second #include <list> // Wartosc INF jest wykorzystywana jako reprezentacja niesko�czonosci. Ma ona wartosc 1000000001, a nie 2147483647 (najwieksza wartosc typu int) ze wzgledu na dwa fakty - prosty zapis oraz brak przepelnienia wartosci zmiennej w przypadku dodawania dwoch niesko�czonosci do siebie: ((int) 2147483647 + (int) 2147483647 = -2). const int INF = 1000000010; // Drzewo MaxTree umozliwia dodawanie elementow z przypisana im wartoscia oraz wyszukiwanie najwiekszej wartosci na dowolnym spojnym przedziale elementow struct MaxTree { int* el, s; // Konstruktor przyjmuje jako parametr wysokosc konstruowanego drzewa (dziedzina elementow to [0..2^size-1]) MaxTree(int size) { el = new int[2*(s = 1<<size)]; REP(x,2*s) el[x]=0; } // Destruktor zwalnia zaalokowana pamiec ~MaxTree(){delete[] el;} // Funkcja zmienia wartosc elementu p na v void Set(int p,int v) { // Ustaw wartosc elementu p na v, oraz zaktualizuj wierzcholki na sciezce do korzenia, wyliczajac dla nich maksimum z ich lewego i prawego syna for(p+=s, el[p]=v, p>>=1; p>0; p>>=1) el[p] = max(el[p<<1], el[(p<<1)+1]); } // Funkcja wyznacza najwieksza wartosc na przedziale elementow [p..k] int Find(int p, int k) { int m = -INF; p+=s; k+=s; // Przeszukiwanie drzewa rozpoczyna sie od lisci reprezentujacych elementy p i k. Dopoki wezel p jest rozny od wezla k... while(p<k) { // Jesli przedzialy reprezentowane przez aktualne wezly p i k zawieraja sie calkowicie w przeszukiwanym przedziale, to nastepuje aktualizacja wyniku if((p&1)==1) m=max(m,el[p++]); if((k&1)==0) m=max(m,el[k--]); // Przejdz do ojcow wezlow p i k p>>=1; k>>=1; } if(p==k) m=max(m,el[p]); return m; } }; //Koniec implementacji drzewa struct elem { int wys; int x2; int index; bool operator<(elem E) const { if (x2 > E.x2) return true; if (x2 < E.x2) return false; if (index > E.index) return true; return false; } }; int main() { //time_t start = clock(); int t; scanf("%d", &t); while (t--) { vector<elem> pionSrc; vector<elem> pionDest; int n, w; scanf("%d%d", &n, &w); int roz = 1; int tSize = 0; while (roz <= n) { roz *= 2; tSize++; } MaxTree tree(tSize); map<int, int> pos; for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, y1, x2, y2; int a, b, c, d; scanf("%d%d%d%d", &a, &b, &c, &d); x1 = min(a, c); x2 = max(a, c); y1 = min(b, d); y2 = max(b, d); elem E; E.index = i; E.wys = y2 - y1; E.x2 = x2; pionSrc.push_back(E); } sort(pionSrc.begin(), pionSrc.end()); for (int i = 0; i < pionSrc.size(); i++) { DBG( cout << i << " x2 " << pionSrc[i].x2 << " wys " << pionSrc[i].wys << " index " << pionSrc[i].index << endl; ) int idx = pionSrc.size() - i - 1; DBG( cout << "idx " << idx << endl; ) tree.Set(idx, pionSrc[i].wys); pos[pionSrc[i].index] = idx; //pos.insert(make_pair(pionSrc[i].index, idx)); } for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, y1, x2, y2; int a, b, c, d; scanf("%d%d%d%d", &a, &b, &c, &d); x1 = min(a, c); x2 = max(a, c); y1 = min(b, d); y2 = max(b, d); elem E; E.index = i; E.wys = y2 - y1; E.x2 = x2; pionDest.push_back(E); } sort(pionDest.begin(), pionDest.end()); bool ok = true; for (int i = 0; i < pionDest.size(); i++) { int idx = pionDest.size() - i - 1; int wys = pionDest[idx].wys; int p = pos[pionDest[idx].index]; DBG( cout << i << " x2 " << pionDest[idx].x2 << " wys " << pionDest[idx].wys << " index " << pionDest[idx].index << endl; cout << " p " << p << endl; ) tree.Set(p, 0); int MAX = tree.Find(0, p); if (w < MAX + wys) { ok = false; break; } } printf("%s\n", ok ? "TAK" : "NIE"); } //cout << "t = " << clock() - start; return 0; }
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 | #include <cstdio> //#include <iostream> #include <algorithm> #include <vector> #include <map> //#include <ctime> #define DBG(X) using namespace std; //Drzewo przedzialowe maksimow na podstawie ksiazki Algorytmika Praktyczna Piotr Stanczyk //Poczatek kodu // Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne typedef vector<int> VI; typedef long long LL; // W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra: // FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x) // FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x) // REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych #define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x) // Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie #define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n) // ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania. #define ALL(c) (c).begin(), (c).end() // Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie. #define SIZE(x) ((int)(x).size()) // Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL. #define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i) // Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB #define PB push_back // Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST #define ST first // a zamiast second - ND. #define ND second #include <list> // Wartosc INF jest wykorzystywana jako reprezentacja niesko�czonosci. Ma ona wartosc 1000000001, a nie 2147483647 (najwieksza wartosc typu int) ze wzgledu na dwa fakty - prosty zapis oraz brak przepelnienia wartosci zmiennej w przypadku dodawania dwoch niesko�czonosci do siebie: ((int) 2147483647 + (int) 2147483647 = -2). const int INF = 1000000010; // Drzewo MaxTree umozliwia dodawanie elementow z przypisana im wartoscia oraz wyszukiwanie najwiekszej wartosci na dowolnym spojnym przedziale elementow struct MaxTree { int* el, s; // Konstruktor przyjmuje jako parametr wysokosc konstruowanego drzewa (dziedzina elementow to [0..2^size-1]) MaxTree(int size) { el = new int[2*(s = 1<<size)]; REP(x,2*s) el[x]=0; } // Destruktor zwalnia zaalokowana pamiec ~MaxTree(){delete[] el;} // Funkcja zmienia wartosc elementu p na v void Set(int p,int v) { // Ustaw wartosc elementu p na v, oraz zaktualizuj wierzcholki na sciezce do korzenia, wyliczajac dla nich maksimum z ich lewego i prawego syna for(p+=s, el[p]=v, p>>=1; p>0; p>>=1) el[p] = max(el[p<<1], el[(p<<1)+1]); } // Funkcja wyznacza najwieksza wartosc na przedziale elementow [p..k] int Find(int p, int k) { int m = -INF; p+=s; k+=s; // Przeszukiwanie drzewa rozpoczyna sie od lisci reprezentujacych elementy p i k. Dopoki wezel p jest rozny od wezla k... while(p<k) { // Jesli przedzialy reprezentowane przez aktualne wezly p i k zawieraja sie calkowicie w przeszukiwanym przedziale, to nastepuje aktualizacja wyniku if((p&1)==1) m=max(m,el[p++]); if((k&1)==0) m=max(m,el[k--]); // Przejdz do ojcow wezlow p i k p>>=1; k>>=1; } if(p==k) m=max(m,el[p]); return m; } }; //Koniec implementacji drzewa struct elem { int wys; int x2; int index; bool operator<(elem E) const { if (x2 > E.x2) return true; if (x2 < E.x2) return false; if (index > E.index) return true; return false; } }; int main() { //time_t start = clock(); int t; scanf("%d", &t); while (t--) { vector<elem> pionSrc; vector<elem> pionDest; int n, w; scanf("%d%d", &n, &w); int roz = 1; int tSize = 0; while (roz <= n) { roz *= 2; tSize++; } MaxTree tree(tSize); map<int, int> pos; for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, y1, x2, y2; int a, b, c, d; scanf("%d%d%d%d", &a, &b, &c, &d); x1 = min(a, c); x2 = max(a, c); y1 = min(b, d); y2 = max(b, d); elem E; E.index = i; E.wys = y2 - y1; E.x2 = x2; pionSrc.push_back(E); } sort(pionSrc.begin(), pionSrc.end()); for (int i = 0; i < pionSrc.size(); i++) { DBG( cout << i << " x2 " << pionSrc[i].x2 << " wys " << pionSrc[i].wys << " index " << pionSrc[i].index << endl; ) int idx = pionSrc.size() - i - 1; DBG( cout << "idx " << idx << endl; ) tree.Set(idx, pionSrc[i].wys); pos[pionSrc[i].index] = idx; //pos.insert(make_pair(pionSrc[i].index, idx)); } for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, y1, x2, y2; int a, b, c, d; scanf("%d%d%d%d", &a, &b, &c, &d); x1 = min(a, c); x2 = max(a, c); y1 = min(b, d); y2 = max(b, d); elem E; E.index = i; E.wys = y2 - y1; E.x2 = x2; pionDest.push_back(E); } sort(pionDest.begin(), pionDest.end()); bool ok = true; for (int i = 0; i < pionDest.size(); i++) { int idx = pionDest.size() - i - 1; int wys = pionDest[idx].wys; int p = pos[pionDest[idx].index]; DBG( cout << i << " x2 " << pionDest[idx].x2 << " wys " << pionDest[idx].wys << " index " << pionDest[idx].index << endl; cout << " p " << p << endl; ) tree.Set(p, 0); int MAX = tree.Find(0, p); if (w < MAX + wys) { ok = false; break; } } printf("%s\n", ok ? "TAK" : "NIE"); } //cout << "t = " << clock() - start; return 0; } |