#include <cstdio> #include <iostream> #include <algorithm> #include <cstring> #include <vector> using namespace std; // Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne typedef vector<int> VI; typedef long long LL; // W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra: // FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x) // FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x) // REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych #define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x) // Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie #define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n) // ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania. #define ALL(c) (c).begin(), (c).end() // Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie. #define SIZE(x) ((int)(x).size()) // Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL. #define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i) // Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB #define PB push_back // Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST #define ST first // a zamiast second - ND. #define ND second // Struktura danych do reprezentacji zbiorow rozlacznych struct FAU { int *p,*w; int elems; // Konstruktor tworzacy reprezentacje n jednoelementowych zbiorow rozlacznych FAU(int n) : p(new int[n]), w(new int[n]) { REP(x,n) p[x]=w[x]=-1; elems = n; } // Destruktor zwalniajacy wykorzystywana pamiec ~FAU() {delete[] p; delete[] w;} // Funkcja zwraca numer reprezentanta zbioru, do ktorego nalezy element x int Find(int x) { return (p[x] < 0) ? x : p[x]=Find(p[x]); } // Funkcja laczy zbiory zawierajace elementy x oraz y void Union(int x, int y) { if ((x=Find(x))==(y=Find(y))) return; if (w[x] > w[y]) p[y] = x; else p[x] = y; if (w[x] == w[y]) w[y]++; } void Reset(int k) { REP(x,elems) p[x]=w[x]=-1; elems = k; } }; int X1[100000 + 1], Y1[100000 + 1], X2[100000 + 1], Y2[100000 + 1]; int XX1[100000 + 1], YY1[100000 + 1], XX2[100000 + 1], YY2[100000 + 1]; inline bool PrzecinajaSie(int a, int b) { int szerokosc = min(X2[a], X2[b]) - max(X1[a], X1[b]); int wysokosc = min(Y2[a], Y2[b]) - max(Y1[a], Y1[b]); return (szerokosc > 0 && wysokosc > 0); } struct X { int x1, y1, x2, y2; bool operator<(X x) const { if (x1 != x.x1) { return x1 < x.x1; } if (x2 != x.x2) { return x2 < x.x2; } return y1 < x.y1; } }; int main() { int n, m, e1, e2; // Wczytaj liczbe elementow oraz operacji do wykonania scanf("%d", &n); for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, x2, y1, y2; scanf("%d%d%d%d", &x1, &x2, &y1, &y2); X1[i] = x1; X2[i] = x2; Y1[i] = y1; Y2[i] = y2; } bool change = true; int k = n; FAU fau(n); vector<int> g[100000]; while (change) { change = false; for (int i = 0; i < k; i++) { for (int j = 0; j < i; j++) { if (PrzecinajaSie(i, j)) { change = true; fau.Union(i, j); } } } if (!change) break; for (int i = 0; i < k; i++) { int l = fau.Find(i); g[l].push_back(i); } int c = 0; for (int i = 0; i < k; i++) { int x1 = 1000001, y1 = 1000001; int x2 = -1000001, y2 = -1000001; if (g[i].size()) { for (int j = 0; j < g[i].size(); j++) { x1 = min(x1, X1[g[i][j]]); x2 = max(x2, X2[g[i][j]]); y1 = min(y1, Y1[g[i][j]]); y2 = max(y2, Y2[g[i][j]]); } XX1[c] = x1; XX2[c] = x2; YY1[c] = y1; YY2[c] = y2; c++; g[i].clear(); } } k = c; fau.Reset(k); memcpy(X1, XX1, k * sizeof(int)); memcpy(X2, XX2, k * sizeof(int)); memcpy(Y1, YY1, k * sizeof(int)); memcpy(Y2, YY2, k * sizeof(int)); } vector<X> elems; for (int i = 0; i < k; i++) { X elem; elem.x1 = X1[i]; elem.y1 = Y1[i]; elem.x2 = X2[i]; elem.y2 = Y2[i]; elems.push_back(elem); } printf("%d\n", k); sort(elems.begin(), elems.end()); for (int i = 0; i < elems.size(); i++) { printf("%d %d %d %d\n", elems[i].x1, elems[i].x2, elems[i].y1, elems[i].y2); } return 0; }
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 | #include <cstdio> #include <iostream> #include <algorithm> #include <cstring> #include <vector> using namespace std; // Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne typedef vector<int> VI; typedef long long LL; // W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra: // FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x) // FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie #define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x) // REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych #define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x) // Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie #define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n) // ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania. #define ALL(c) (c).begin(), (c).end() // Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie. #define SIZE(x) ((int)(x).size()) // Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL. #define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i) // Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB #define PB push_back // Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST #define ST first // a zamiast second - ND. #define ND second // Struktura danych do reprezentacji zbiorow rozlacznych struct FAU { int *p,*w; int elems; // Konstruktor tworzacy reprezentacje n jednoelementowych zbiorow rozlacznych FAU(int n) : p(new int[n]), w(new int[n]) { REP(x,n) p[x]=w[x]=-1; elems = n; } // Destruktor zwalniajacy wykorzystywana pamiec ~FAU() {delete[] p; delete[] w;} // Funkcja zwraca numer reprezentanta zbioru, do ktorego nalezy element x int Find(int x) { return (p[x] < 0) ? x : p[x]=Find(p[x]); } // Funkcja laczy zbiory zawierajace elementy x oraz y void Union(int x, int y) { if ((x=Find(x))==(y=Find(y))) return; if (w[x] > w[y]) p[y] = x; else p[x] = y; if (w[x] == w[y]) w[y]++; } void Reset(int k) { REP(x,elems) p[x]=w[x]=-1; elems = k; } }; int X1[100000 + 1], Y1[100000 + 1], X2[100000 + 1], Y2[100000 + 1]; int XX1[100000 + 1], YY1[100000 + 1], XX2[100000 + 1], YY2[100000 + 1]; inline bool PrzecinajaSie(int a, int b) { int szerokosc = min(X2[a], X2[b]) - max(X1[a], X1[b]); int wysokosc = min(Y2[a], Y2[b]) - max(Y1[a], Y1[b]); return (szerokosc > 0 && wysokosc > 0); } struct X { int x1, y1, x2, y2; bool operator<(X x) const { if (x1 != x.x1) { return x1 < x.x1; } if (x2 != x.x2) { return x2 < x.x2; } return y1 < x.y1; } }; int main() { int n, m, e1, e2; // Wczytaj liczbe elementow oraz operacji do wykonania scanf("%d", &n); for (int i = 0; i < n; i++) { int x1, x2, y1, y2; scanf("%d%d%d%d", &x1, &x2, &y1, &y2); X1[i] = x1; X2[i] = x2; Y1[i] = y1; Y2[i] = y2; } bool change = true; int k = n; FAU fau(n); vector<int> g[100000]; while (change) { change = false; for (int i = 0; i < k; i++) { for (int j = 0; j < i; j++) { if (PrzecinajaSie(i, j)) { change = true; fau.Union(i, j); } } } if (!change) break; for (int i = 0; i < k; i++) { int l = fau.Find(i); g[l].push_back(i); } int c = 0; for (int i = 0; i < k; i++) { int x1 = 1000001, y1 = 1000001; int x2 = -1000001, y2 = -1000001; if (g[i].size()) { for (int j = 0; j < g[i].size(); j++) { x1 = min(x1, X1[g[i][j]]); x2 = max(x2, X2[g[i][j]]); y1 = min(y1, Y1[g[i][j]]); y2 = max(y2, Y2[g[i][j]]); } XX1[c] = x1; XX2[c] = x2; YY1[c] = y1; YY2[c] = y2; c++; g[i].clear(); } } k = c; fau.Reset(k); memcpy(X1, XX1, k * sizeof(int)); memcpy(X2, XX2, k * sizeof(int)); memcpy(Y1, YY1, k * sizeof(int)); memcpy(Y2, YY2, k * sizeof(int)); } vector<X> elems; for (int i = 0; i < k; i++) { X elem; elem.x1 = X1[i]; elem.y1 = Y1[i]; elem.x2 = X2[i]; elem.y2 = Y2[i]; elems.push_back(elem); } printf("%d\n", k); sort(elems.begin(), elems.end()); for (int i = 0; i < elems.size(); i++) { printf("%d %d %d %d\n", elems[i].x1, elems[i].x2, elems[i].y1, elems[i].y2); } return 0; } |