1
 2
 3
 4
 5
 6
 7
 8
 9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
#include <cstdio>
#include <set>
#include <iostream>
#include <algorithm>
#include <string>
#include <vector>
#include <string.h>
#include <stdio.h>

using namespace std;

// Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne
typedef vector<int> VI;
typedef long long LL;

// W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra:
// FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie
#define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x)
// FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie
#define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x)
// REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych
#define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x)
// Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie
#define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n)
// ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania.
#define ALL(c) (c).begin(), (c).end()
// Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie.
#define SIZE(x) ((int)(x).size())
// Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL.
#define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i)
// Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB
#define PB push_back
// Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST
#define ST first
// a zamiast second - ND.
#define ND second

int main(int argc, char *argv[]) {
#define deb(x) cout << #x << " = " << x << endl;
	if (argc == 2 && strcmp(argv[1], "debug") == 0 ) {
		//        printf("== [RUNNING IN DEBUG MODE]==\n\n");
		char test_file_path[] = "/home/horban/workspace/Zadanka/in.txt";
		freopen(test_file_path, "r", stdin);
	}
//	std::ios_base::sync_with_stdio(0); // TODO: REMEMBER TO UNCOMMENT!!!

	int t; scanf("%d", &t);
	REP(testnr, t) {
		int n, m; scanf("%d%d", &n, &m);
		VI din(n), dout(n);
		REP(i, m) {
			int a, b;
			char c;
			scanf("%d %c %d", &a, &c, &b); a-=1; b-=1;

			if (c == '>') din[b] += 1;
			else if (c == '<') dout[b] += 1;
		}

		int min_opt = 4;
		REP(b, n) {
			int v;
			if (dout[b] > 0) v = 2;
			else if (din[b] == n) v = 0;
			else v = 1;
			min_opt = min(min_opt, v);
		}

		if (min_opt == 0) printf("WYGRANA\n");
		else if(min_opt == 1) printf("REMIS\n");
		else if(min_opt == 2) printf("PRZEGRANA\n");

	}


    return 0;
}