Niestety, nie byliśmy w stanie w pełni poprawnie wyświetlić tego pliku, ponieważ nie jest zakodowany w UTF-8. Możesz pobrać ten plik i spróbować otworzyć go samodzielnie. 
  1
  2
  3
  4
  5
  6
  7
  8
  9
 10
 11
 12
 13
 14
 15
 16
 17
 18
 19
 20
 21
 22
 23
 24
 25
 26
 27
 28
 29
 30
 31
 32
 33
 34
 35
 36
 37
 38
 39
 40
 41
 42
 43
 44
 45
 46
 47
 48
 49
 50
 51
 52
 53
 54
 55
 56
 57
 58
 59
 60
 61
 62
 63
 64
 65
 66
 67
 68
 69
 70
 71
 72
 73
 74
 75
 76
 77
 78
 79
 80
 81
 82
 83
 84
 85
 86
 87
 88
 89
 90
 91
 92
 93
 94
 95
 96
 97
 98
 99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
#include <cstdio>
#include <iostream>
#include <algorithm>
#include <string>
#include <vector>

using namespace std;

// Dwa z najczesciej uzywanych typow o dlugich nazwach - ich skrocenie jest bardzo istotne
typedef vector<int> VI;
typedef long long LL;

// W programach bardzo rzadko mozna znalezc w pelni zapisana instrukcje petli. Zamiast niej, wykorzystywane sa trzy nastepujace makra:
// FOR - petla zwiekszajaca zmienna x od b do e wlacznie
#define FOR(x, b, e) for(int x = b; x <= (e); ++x)
// FORD - petla zmniejszajaca zmienna x od b do e wlacznie
#define FORD(x, b, e) for(int x = b; x >= (e); --x)
// REP - petla zwiekszajaca zmienna x od 0 do n. Jest ona bardzo czesto wykorzystywana do konstruowania i przegladania struktur danych
#define REP(x, n) for(int x = 0; x < (n); ++x)
// Makro VAR(v,n) deklaruje nowa zmienna o nazwie v oraz typie i wartosci zmiennej n. Jest ono czesto wykorzystywane podczas operowania na iteratorach struktur danych z biblioteki STL, ktorych nazwy typow sa bardzo dlugie
#define VAR(v, n) __typeof(n) v = (n)
// ALL(c) reprezentuje pare iteratorow wskazujacych odpowiednio na pierwszy i za ostatni element w strukturach danych STL. Makro to jest bardzo przydatne chociazby w przypadku korzystania z funkcji sort, ktora jako parametry przyjmuje pare iteratorow reprezentujacych przedzial elementow do posortowania.
#define ALL(c) (c).begin(), (c).end()
// Ponizsze makro sluzy do wyznaczania rozmiaru struktur danych STL. Uzywa sie go w programach, zamiast pisac po prostu x.size() z uwagi na fakt, iz wyrazenie x.size() jest typu unsigned int i w przypadku porownywania z typem int, w procesie kompilacji generowane jest ostrzezenie.
#define SIZE(x) ((int)(x).size())
// Bardzo pozyteczne makro, sluzace do iterowania po wszystkich elementach w strukturach danych STL.
#define FOREACH(i, c) for(VAR(i, (c).begin()); i != (c).end(); ++i)
// Skrot - zamiast pisac push_back podczas wstawiania elementow na koniec struktury danych, takiej jak vector, wystarczy napisac PB
#define PB push_back
// Podobnie - zamiast first bedziemy pisali po prostu ST
#define ST first
// a zamiast second - ND.
#define ND second
// Wartosc INF jest wykorzystywana jako reprezentacja niesko�czonosci. Ma ona wartosc 1000000001, a nie 2147483647 (najwieksza wartosc typu int) ze wzgledu na dwa fakty - prosty zapis oraz brak przepelnienia wartosci zmiennej w przypadku dodawania dwoch niesko�czonosci do siebie: ((int) 2147483647 + (int) 2147483647 = -2).
const LL INF = 1E18;
// Drzewo MinSummingTree umozliwia dodawanie elementow z przypisana im wartoscia oraz wyszukiwanie najwiekszej wartosci na dowolnym spojnym przedziale elementow

struct MinSummingTree {
    LL *mv, *cor, s;
    int *idx;
// Konstruktor przyjmuje jako parametr wysokosc konstruowanego drzewa (dziedzina elementow to [0..2^size-1])
    MinSummingTree(int size) {
	int l = 2*(s = 1<<size);
        mv = new LL[l];
        cor = new LL[l];
	idx = new int[l];
        REP(x,2*s) mv[x]=INF;
        REP(x,2*s) cor[x]=idx[x]=0;
	REP(x,s) idx[s+x] = x;
    }
// Destruktor zwalnia zaalokowana pamiec
    ~MinSummingTree() {
        delete[] mv;
        delete[] cor;
        delete[] idx;
    }
    void GetMin(LL &val, int &i) {
	val = mv[1];
	i = idx[1];
    }

    void Fixup(int p) {
        for(p>>=1; p>0; p>>=1) {
	    if(mv[p<<1] < mv[(p<<1)+1]) {
		mv[p] = cor[p] + mv[p<<1];
		idx[p] = idx[p<<1];
	    }
	    else {
		mv[p] = cor[p] + mv[(p<<1)+1];
		idx[p] = idx[(p<<1)+1];
	    }
	}
    }

// Funkcja zmienia wartosc elementu p na v
    void Set(int p, LL v) {
	// WARNING! ONLY VALID BEFORE FIRST COR UPDATE
        p+=s; mv[p]=v;
	Fixup(p);
    }

    void SetINF(int p) {
        p+=s; mv[p]=INF;
	Fixup(p);
    }

// Funkcja wyznacza najwieksza wartosc na przedziale elementow [p..k]
    void UpdateCor(int p, int k, LL dv) {
        p+=s;
        k+=s;
	int lp=p, lk=k;
// Przeszukiwanie drzewa rozpoczyna sie od lisci reprezentujacych elementy p i k. Dopoki wezel p jest rozny od wezla k...
        while(p<k) {
// Jesli przedzialy reprezentowane przez aktualne wezly p i k zawieraja sie calkowicie w  przeszukiwanym przedziale, to nastepuje aktualizacja wyniku
            if((p&1)==1) {
		cor[p] += dv;
		mv[p] += dv;
		p++;
	    }
            if((k&1)==0) {
		cor[k] += dv;
		mv[k] += dv;
		k--;
	    }

// Przejdz do ojcow wezlow p i k
            p>>=1;
            k>>=1;
        }

        if(p==k) {
	    cor[p] += dv;
	    mv[p] += dv;
	}

	Fixup(lp); Fixup(lk);
    }
};

struct Pr {
    LL a, b;
    bool operator<(const Pr &sec) const {
	return a > sec.a;
    }
};

int main() {
    int n;
    scanf("%d", &n);
    vector<Pr> v(n);
    REP(x, n) scanf("%lld %lld", &v[x].a, &v[x].b);
    sort(ALL(v));
//    vector<bool> sel(n);

    LL cumRes = 0;
    REP(selCnt, n) {
	LL selLeft = 0;
	LL cumStar = 0;
	LL bestV = -1, bestPos;
	REP(x, n) {
	    if (v[x].b == -1) {
		cumStar += v[x].a;
		selLeft += 1;
	    }
	    else {
		LL selRight = selCnt - selLeft;
		LL val = v[x].a * selRight + cumStar + v[x].b;
		if (val > bestV) {
		    bestV = val;
		    bestPos = x;
		}
	    }
	}
	v[bestPos].b = -1;
	cumRes += bestV;
	printf("%lld\n", cumRes); 
    }

    return 0;
}